Yorgun Zihinler Bitkin Kalpler
Aslı Akış Yorgun Zihinler Bitkin Kalpler Her sabah aynı telaşla uyanıyoruz. Alarmın sesiyle değil, hayata yetişememe korkusuyla açılıyor gözlerimiz. Zihnimiz yorgun, henüz uyanmadan gün bitmiş gibi… Kalbimiz bitkin, çünkü bir duyguyu bile tam hissedecek zaman kalmadı. Çok fazla şey biliyoruz ama çok az şey hissediyoruz. Ekranlardan akıp giden bilgiler, haberler, görüntüler… Her biri zihnimizde iz bırakıyor ama birini tam anlamadan öteki gelip yerini alıyor. Kayıtsızlık bir savunma mekanizmasına dönüşmüş durumda. Çünkü hissetmek artık yorucu. Bir kalabalığın içinde her zamankinden daha yalnız, bir konuşmanın ortasında hiç olmadığımız kadar suskunuz. Zihinlerimizde dönen düşünceler, aslında çoğu zaman başkasının sesi. Reklamların, haberlerin, sosyal medyada karşılaştığımız o bitmek bilmeyen parıltılı hayatların sesi… Biz kendi iç sesimizi en son ne zaman dinledik? Bitkin kalplerin ortak yanı, artık çarpmaktan bile vazgeçmiş olmaları. Heyecanlar eskisi kadar heyecan vermiyor, başarı...
